SIMTHUD-DURAR

Bismillâhir-rahmânir-rahîm

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Mâ lâha fil-ufqi nûru kaukab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Al-fâtihil-khâtimil-muqarrab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Al-mushthafâl-mujtabâl-muhabbab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Mâ lâha badrun wa ghâba ghaihab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Mâ rîhu nashrin bin-nashri qad hab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Mâ sâratil-`îsu bathna sabsab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa kulli man lilhabîbi yunsab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa kulli man linnabî yashhab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Waghfir wa sâmih man kâna adznab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa ballighil-kulla kulla mathlab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wasluk binâ rabbi khaira madzhab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Washlih wa sahhil mâ qad tasha`ab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  A`lal-barâ yâ jâhan wa arhab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Ashdaqi `abdin bil-haqqin a`rab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Khairil-warâ manhajan wa ashwab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Mâ thairu yumnin ghannâ fa athrab

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Asyrafi badrin fil-kauni asyraq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Akrami dâ`in yad`û ilal-haq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Almushthafâsh-shâdiqil-mushaddaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Ahlal-warâ manthiqan wa ashdaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Afdhali man bit-tuqâ tahaqqaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Man bis-sakhâ wal-wafâ takhallaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wajma` minasy-syâmli mâ tafarraq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Washlih wa sahhil mâ qad ta`awwaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Waftah minal-khâiri kulla mughlaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa âlihi wa man bin-nabî ta`allaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa âlihi wa man lilhabîb ya`syaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Wa man bihablin-nabî tawatstsaq

Yâ rabbi shalli `alâ Muhammad  Yâ rabbi shalli `alaihi wa sallim.

Bismillâhir-rahmânir-rahîm

Alhamdu lillâhil-qawiyyi sulthânuh  alwâdhihi burhânuh  almabsûthi fil-wujûdi karamuhu wa ihsânuh  ta`âlâ majduhu wa `azhuma syânuh  khalaqal-khalqa lihikmah  wa thawâ `alaihâ `ilmah  wa basatha lahum min fâ’idhil-minnati mâ jarat bihi fî aqdârihil-qismah  fa arsala ilaihim asyrafa khalqihi wa ajalla `abîdihi rahmah  ta`allaqat irâdatuhul-azaliyyatu bikhalqi hâdzal-`abdil-mahbûb  fantasyarat âtsâru syarafihi fî `awâlimisy-syahâdati wal-ghuyûb  famâ ajalla hâdzal-mannal-ladzî takarrama bihil-mannân  wa mâ a`zhama hâdzal-fadhlal-ladzî baraza min hadhratil-ihsân  shûratan kâmilatan zhaharat fî haikalin mahmûd  fata`aththarat biwujûdihâ aknâful-wujûd  wa tharrazat burdal-`awâlimi bithirâzit-takrîm. 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Tajallal-haqqu fî `âlami qudsihil-wâsi`  tajalliyan qadhâ bintisyâri fadhlihi fil-qarîbi wasy-syâsi`  falahul-hamdul-ladzî lâ tanhashiru afrâduhu bita`dâd  haitsu abraza min `âlimil-imkân  shûrata hâdzal-insân  liyatasyarrafa biwujûdihits-tsaqalân  wa tantasyira asrâruhu fil-akwân  famâ min sirrinit-tashala bihi qalbu munib  illâ min sawâbighi fadhlil-lâhi `alâ hâdzal-habîb

Ya laqalbin surûruhu qad tawâlâ 

Bihabîbin `ammal-anâma nawâlâ 

Jalla man syarrafal-wujûda binûrin 

Ghamaral-kauna bahjatan wa jamâlâ 

Qad taraqqâ fil-husni a`lâ maqâmin 

Wa tanâhâ fî majdihi wa ta`âlâ 

Lâhazhathul-`uyûnu fîmajtalathu 

Basyaran kâmilan yuzîhudh-dhalâlâWahwa min fauqi `ilmi mâ qad ra’athu 

Rif`atan fî syuûnihi wa kamâlâ. 

Fasubhânal-ladzî abraza min hadhratil-imtinân  Mâ ya`jazu `an washfihil-lisân  Wa yahâru fî ta`aqquli ma`ânîhil-janân  intasyara minhu fî `âlamil-buthûuni wazh-zhuhûr  mâ mala-al-wujûdal-khalqiyya nûr  fatabârakal-lâhu min ilâhin karîm  basysyâratnâ ayâtuhu fidz-dzikril-hakîm  bi bisyârati laqad jâ’akum rasûlum-min anfusikum  `azîzun `alaihi mâ `anittum harîshun `alaikum bil-mu’minîna ra’ufur-rahîm  faman fâ ja’athu hâdzihil-bisyâratu wa talaqqâ hâ biqalbin salîm  faqad hudiya ilâ shirâtim-mustaqîm. 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Wa asyhadu an-lâ ilâha illallâhu wahdahu lâ syarîka lahu syahâdatan tu`ribu bihal-lisân  `ammâ tadhammânahul-janân  minat-tashdîqi bihâ wal-idz`ânn  tasybutu bihâ fish-shudûri minal-îmâni qawâ`iduh  wa talûhu `alâ ahlil-yaqîni min sirri dzâlikal-idz`ân wat-tashdîqi syawâhiduh  wa asyhadu anna sayyidanâ Muhammadanil-`abdash-shâdiqa fî qaulihi wa fi`lih  wal-muballigha `anil-lâhi mâ amarahu bitablîghihi likhalqihi min fardhihi wa naflih  `abdun arsalahul-lâhu lil`âlamîna basyîran wa nadzîra  faballaghar-risâlah  wa addal-âmânah  wa hadal-lâhu bihi minal-ummati basyaran katsîra  fakâna fî zhulmatil-jahli lilmustabshirîna sirâjan wa qamaran munîra  famâ a`zhamahâ min minnatin takarramal-lâhu bihâ `alal-basyar  wa mâ ausa`ahâ min ni`matin intasyara sirruhâ fil-bahri wal-bar  Allâhumma shalli wa sallim bi’ajallish-shalawâti wa ajma`ihâ wa azkat-tahiyyâti wa ausa`iha  `alâ hâdzal-`abdil-ladzî waffâ bihaqqil-`ubûdiyyah  wa baraza fîhâ fî khil`atil-kamal  wa qâma bihaqqir-rubûbiyyati fî mawâthinil-khidmatil-lâhi wa aqbala `alaihi ghâyatal-iqbâl  shalâtan yattashilu bihâ rûhul-mushallî `alaihi bih  fayanbasithu fî qalbihi nûru sirri ta`alluqihi bihi wa hubbih  wa yuktabu bihâ bi`inâyatil-lâhi fî hizbih  wa `alâ âlihi wa shahbihil-ladzînartaqau shahwatal-majdi biqurbih  wa tafayya’û zhilâlasy-syarafil-ashliyyi biwuddihi wa hubbih  mâ `aththral-akwâna binasyri dzikrâhum nasîm. 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

(Ammâ ba`d) Falammâ ta`allaqat irâdatul-lâhi fil-`ilmil-qadîm  bizhuhûri asrârit-takhshîshi lilbasyaril-karîm  bit-taqdîmi wat-takrîm  nafadzatil-qudratul-bâhirah  bin-ni`matil-wâsi`ati wal-minnatil-ghâmirah  fanfalaqat baidhatut-tashwîr  fil-`âlamil-muthlaqil-kabîr  `an jamâlin masyhûdin bil-`ain  hâwin liwashfil-kamâlil-muthlaqi wal-husnit-tâmmi waz-zain  fatanaqqala dzalikal-jamâlul-maimûn  fil-ashlâbil-karîmati wal-buthûn  famâ min shulbin dhammah  illâ wa tammat `alaihi minal-lâhin-ni`mah  fahuwal-qamarut-tâmmul-ladzî yatanaqqalu fî burûjih  liyatasyarrafa bihi mauthinus-tiqrârihi wa maudhi`u khurûjih  wa qad qadhatil-aqdârul-azaliyyatu bimâ qadhat wa azhharat min sirri hâdzan-nûri mâ azhharat  wa khashshashat bihi man khashshashat  fakâna mustaqarruhu fil-ashlâbil-fâkhirah  wal-arhâmisy-syarîfatith-thâhirah  hattâ baraza fî `âlamisy-syahâdati basyaran lâ kalbasyar  wa nûran hayyaral-afkâra zhuhûruhu wa bahar  fata`allaqat himmatur-râqimi lihâdzihil-hurûf  bi’an yarquma fî hâdzal-qirthâsi mâ huwa ladaihi min `ajâ’ibi dzâlikan-nûri ma`rûf  wa in kânatil-alsunu lâ tafî bi`usyri mi`syâri aushâfi dzalikal-maushûf  tasywîqan lissâ mi`în  min khawashshil-mu’minîn  wa tarwîhan lilmuta`alliqîna bihâdzan-nûril-mubîn  wa illa fa-anna tu`ribul-aqlam  `an syuûni khairil-anâm  wa lâkin hazzanî ilâ tadwîni mâ hafizhtuhu min siyari asyrafil-makhlûqîn  wa mâ akramahul-lâhu bihi fî maulidihi minal-fadhlil-ladzî `ammal-`âlamîn  wa baqiyat râyatuhu fil-kauni mansyûratan `alâ marril-ayyâmi wasy-syuhûri was-sinîn  da`î ta`alluqi bihâdzihil-hadhratil-karîmah  wa lâ`ijut-tasyawwuqi ilâ samâ`i aushâfihal-`azhîmah  wa la`allal-lâha yanfa`u bihil-mutakallima was-sâmi`  fayadkhulâni fî syafâ`ati hâdzan-nabiyyisy-syâfi`  wa yatarawwahâni birauhi dzâlikan-na`îm

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Wa qad âna lilqalami an yakhuththa mâ harrakathu fîhil-anâmil  mimmas-tafâdahul-fahmu min shifâti hâdzal-`abdil-mahbûbil-kâmil  wa syamâ’ilihil-latî hiya ahsanusy-syamâ’il  wa hunâ hasuna an nutsbita mâ balagha ilainâ fî sya’ni hâdzal-habîbi min akhbârin wa âtsar  liyatasyarrafa bikitâbatihil-qalamu wal-qirthâsu wa tatanazzaha fî hadâ’iqihil-asmâ`u wal-abshâr  wa qad balaghanâ fil-ahâdîtsil-masyhûrah  anna awwala syai’in khalaqahul-lâhu huwan-nûrul-mûda`u fî hâdzihish-shûrah  fanûru hâdzâl-habîbi awwalu makhlûqin baraza fil-`âlam  wa minhu tafarra`al-wujûdu khalqan ba`da khalqin fîmâ hadatsa wa mâ taqâdam  wa qad akhraja `abdur-razzâqi bisanadihi `an jâbiribni `abdillâhil-anshâriyyi radhiyallâhu `anhumâ qalâ “qultu yâ Rasûlallâhi bi’abî wa ummî akhbirnî `an awwali syai’in khalaqahul-lâhu qablal-asyyâ’”  qâla yâ jâbiru innal-lâha khalaqa qablal-asyyâ’i nûra nabiyyika Muhammadin shallallâhu `alaihi wa sallama min nûrih  wa qad warada min hadîtsi abî hurairata radhiyallâhu `anhu annahu qâla  qâla rasûlul-lâhi shallallâhu `alaihi wa sallama kuntu awwalan-nabiyyîna fil-khalqi wa âkhirahum fil-ba`ts  wa qad ta`addadatir-riwâyâtu bi’annahu awwalul-khalqi wujûdan wa asyrafuhum maulûda  wa lamma kânatis-sa`âdatul-abadiyyah  lahâ mulâhazhatun khafiyyah ikhtashshat man syâ’at minal-bariyyah  bikamalil-khushûshiyyah  fastauda`at hâdzan-nûral-mubîn  ashlâba wa buthûna man syarrafathu minal-`âlamîn  fatanaqqala hâdzan-nûru min shulbi âdama wa nûhin wa ibrâhîm  hattâ aushalathu yadul-`ilmil-qadîm  ilâ man khashshashathu bit-takrîmi abîhil-karîm `abdillâhib-ni `abdil-muththalibi dzil-qadril-`azhîm  wa ummihil-latî hiyâ fil-makhâwifi âminah  as-sayyidatil-karîmati âmînah  fatalaqqâhu shulbu `abdillâhi fa’alqâhu ilâ bathniha  fadhammathu ahsyâ’uhâ bima`ûnatil-lâhi muhâfazhatan `alâ haqqi hâdzihid-durrati wa shauniha  fahamalathu biri`âyatil-lâhi kamâ warada `anhâ hamlan khafîfan lâ tajidu lahu tsiqalan  wa lâ tasykû minhu alaman wa lâ `ilala  hattâ marrasy-syahru ba`dasy-syahri min hamlih  wa qaruba waqtu burûzihi ilâ `âlamisy-syahâdati litanbasitha `alâ ahli hâdzal-`âlami fuyûdhâtu fadhlih  wa tantasyira fîhi âtsâru majdihish-shamîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Wa mundzu `aliqat bihi hâdzihid-durratul-maknûnah  wal-jauharatul-mashûnah  wal-kaunu kulluhu yushbihu wa yumsî fî surûrin wabtihâj  biqurbi zhuhûri isyrâqi hâdzas-sirâj  wal-`uyûnu mutasyawwifatun ilâ burûzih  mutasyawwiqatun ilal-tiqâthi jawâhiri kunûzih  wa kullu dâbbatin li quraisyin nathaqat bifashîhil’`ibârah  mu`linatan bikamâlil-bisyârah  wa mâ min hâmilin hamalat fî dzâlikal-`âm  illâ atat fî hamlihâ bighulâm  min barakâti wa sa`âdati hâdzal-imâm  wa lam tazalil-ardhu was-samâwât  mutadhammikhatan bi`ithril-farahi bimulâqâti asyrafil-bariyyât  wa burûzihi min `âlamil-khafâ’i ilâ `âlamizh-zhuhûr  ba`da tanaqqulihi fil-buthûni wazh-zhuhûr  fa’azharal-lâhu fil-wujûdi bahjatat-takrîm  wa basatha fil-`âlamil-kabîri mâ’idatat-tasyrîfi wat-ta`zhîm  biburûzi hâdzâl-basyaril-karîm.

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Fahîna qaruba awânu wadh`i hâdzal-habîb  a`lanatis-samâwâtu wal-aradhûna wa man fîhinna bit-tarhîb  wa amthârul-jûdil-ilâhiyyi `alâ ahlil-wujûdi tatsij  wa alsinatul-malâ’ikati bit-tabsyîri lil`âlamîna ta`ij  wal-qudratu kasyafat qinâ`a hâdzal-mastûr  liyabruza nûruhu kâmilan fî `âlamizh-zhuhûr  nûran fâqa kulla nûr  wa anfadzal-haqqu hukmah  `alâ man atammal-lâhu `alaihin-ni’mah  min khawâshshil-ummah  an yahdhura `inda wadh`ihi ummah  ta’nîsan lijanâbihal-mas`ûd  wa musyârakatan lahâ fî hâdzas-simâthil-mamdûd  fahadharat bitaufîqil-lâhis-sayyidatu maryamu was-sayyidatu âsiyah  wa ma`ahumâ minal-hûril-`îni man qasamallahu lahu minasy-syarafi bil-qismatil-wâfiyah  fa’atal-waqtul-ladzî rattabal-lâhu `alâ hudhûrihi wujûda hâdzal-maulûd  fan-falaqa shubhul-kamâli minan-nûri `an `amûd  wa barazal-hâmidul-mahmûd  mudz`inan lillâhi bit-ta`zhîmi was-sujûd. 

Mahallul Qiyam (Saat Berdiri)

Asyraqal-kaunubtihâjan  biwujûdil-mushthfahmad

Wa li’ahlil-kauni unsun  wa surûrun qad tajaddad

Fathrabû yâhlal-matsânî  fahazârul-yumni gharrad

Wastadhî’û bijamâlin  fâqa fil-husni tafarrad

Wa lanal-busyrâ bisa`din  mustamirrin laisa yan

fadHaitsu ûtînâ `athâ’an  jama`al-fakhral-mu’abbad

Falirabbî kullu hamdin  jalla an yahshurahul-`ad

Idz habânâ biwujûdil-mushthafal-hâdî Muhammad

Yâ Rasûlallâhi ahlan  bika innâ bika nas`ad

Wa bijâhih yâ ilâhî  jud wa balligh kulla maqsad

Wahdinâ nahja sabîlih  kay bihi nas`ad wa nursyad

Rabbi ballighnâ bijâhih  fî jiwârihi khair maq`ad

Wa shalâtullâhi taghsyâ  asyrafar-rusli Muhammad

Wa salâmun mustamirrun  kulla hînin yatajaddad

Wa hîna baraza shallallâhu `alaihi wa sallama min bathni ummihi baraza râfi`an tharfahu ilas-samâ’  mu’miyan bidzâlikar-raf`i ilâ anna lahu syarafan `alâ majduhu wa samâ  wa kâna waqtu maulidi sayyidil-kaunain  minasy-syuhûri syahra rabî`il-awwali wa minal-ayyâmi yaumal-itsnain  wa maudhi`u wilâdatihi wa qabrihi bil-haramain  wa qad warada annahu shallallâhu `alaihi wa sallama wulida makhtûnan makhûlan maqthû`as-surrah  tawallat dzâlika lisyarafihi `indallâhi aidil-qudrah  wa ma`as burûzihi ilâ hadzal-`âlami zhahara minal-`ajâ’ib  mâ yadullu `alâ annahu asyraful-makhlûqîna wa afdhalul-habâ’ib  faqad warada `an `abdir-rahmânib-ni `aufin `an ummihisy-syaffâ’i radhiyallâhu `anhumâ  qâlat lammâ waladat âminatu radhiyallâhu `anha rasûlallâhi sallallâhu `alaihi wa sallama waqa`a `alâ yadayya fastahalla fasami`tu qa’ilan yaqûlu rahimakal-lâhu au rahimaka rabbuka  qalatisy-syaffâ’u fa’adhâ’a lahu mâ bainal-masyriqi wal-magharib  hattâ nazhartu ilâ ba`dhi qushûrir-rûm  qâlat tsumma albastuhu wa adhja`tuhu falam ansyab an ghasyiyatnî zhulmatun wa ru`bun wa qusya`rîratun `an yamînî  fasami`tu qâ’ilan yaqûlu aina dzahabta bihi qâla ilal-maghrib  wa asfara dzâlika `annî  tsumma `âwadadir-ru`bu wazh-zhulmatu wal-qusya`rîratu `an yasârî  fasami`tu qâ’ilan yaqûlu aina dzhahabta bihi qâla ilal-masyriq  qâlat falam yazalil-hadîtsu minnî `alâ bâlin hattâb-ta`atsullâh  Fakuntu min awalin-nâsi islâmâ  wa kam tarjamatis-sunnatu min `azhîmil-mu`jizât  wa bâhiril-âyâtil-bayyinât  bimâ yaqdhî bi`azhîmi syarafihi `inda maulâh  wa anna `aina `inâyatihi fî kulli hînin tar`âh  wa annahul-hâdî ilash-shirâthil-mustaqîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Tsumma innahu shallallâhu `alaihi wa sallama ba`da an hakamatil-qudratu bizhuhûrih  wantasyarat fil-akwâni lawâmi`u nûrih  tasâbaqât ilâ radhâ`ihil-murdhi`ât  wa tawaffarat raghabâtu ahlil-wujûdi fî hadhânati hâdzihidz-dzât  fanafadzal-hukmu minal-hadhratil-`azhîmah  biwâsithatis-sawâbiqil-qadîmah  bi’annal-aulâ bitarbiyati hâdzal-habîbi wa hadhânatihis-sayyidatu halîmah  wa hîna lâhazhathu `uyûnuha  wa baraza fî sya’niha min asrâril-qudratir-rabbâniyyati maknûnuha  nâzala qalbahâ minal-farahi was-surûr  mâ dalla `alâ anna hazhzhaha minal-karâmati `indal-lâhi hazhzhun maufûr  fahanat `alaihi hunuwwal-ummahâti `alal-banîn  wa raghibat fî radhâ`ihi thama`an fî naili barakâtihil-latî syamilatil-`âlamîn  fathalabat min ummihil-karîmah  an tatawallâ radhâ`ahu wa hadhânatahu wa tarbiyatahu bil-`ainir-rahîmah  fa’ajâbathâ bit-talbiyati lidâ`îha  limâ ra’at min shidqihâ fî husnit-tarbiyati wa wufûri dawâ`îha  fatarahhalat bihi ilâ manâzilihâ masrûrah  wa hiya biri`âyatil-lâhi mahfûfatun wa bi`aini `inâyatihi manzhûrah  fasyâhadat fî tharîqihâ min gharîbil-mu`jizât  mâ dallahâ `alâ annahu asyraful-makhlûqât  faqad atat wa syârifuhâ wa atânuhâ dha`îfatân  wa raja`at wa humâ lidawâbbil-qâfilati yasbiqân  wa qad darratisy-syârifu wasy-syiyâhu minal-albân  bimâ hayyaral-`uqûla wal-adzhan  wa baqiya `indahâ fî hadhânatihâ wa zaujihâ sanatain  tatalaqqâ min barakâtihi wa `ajâ’ibi mu`jizâtihi mâ taqarru bihil-`aîn  wa tantasyiru asrâruhu fil-kaunaîn  hattâ wâjahathu malâ’ikatut-takhshîshi wal-ikrâm  bisy-syarafil-ladzî `ammat barakatuhul-ânâm  wa huwa yar`âl-aghnâm  fadh-ja`ûhu `alal-ardhi idhjâ`a tasyrîf  wa syaqqû bathnahu syaqqan lathîf  tsumma akhrajû min qalbihi mâ akhrajûhu wa auda`û fîhi min asrâril-`ilmi wal-hikmati mâ auda`ûhu  wa mâ akhrajal-amlâku min qalbihi adzan.Wa lâkinnahum zâdûhu thuhran `alâ thuhrin wa huwa ma`a dzâlika fî quwwatin wa tsabât  yatashaffahu min suthûril-qudratil-ilâhiyyati bâhiral-ayât  fabalagha ilâ murdhi`atihish-shâlihatil-`afîfah  mâ hashala `alâ dzâtihisy-syarîfah  fatakhawwafat `alaihi min hâditsin takhsyâh  wa lam tadri annahu mulâhazhun bil-mulâhazhatit-tammati min maulâh  faraddathu ilâ ummihi wa hiya ghairu sakhiyyatin bifirâqih  wa lâkin limâ qâma ma`ahâ min huznil-qalbi `alaihi wa isyfâqih  wa huwa bihamdil-lâhi fî hishnin mâ ni`in wa maqâmin karîm Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîmFanasya’a shallal-lâhu `alaihi wa sallama `alâ akmalil-aushâf  yahuffuhu minal-lâhi jamîlur-ri`âyati wa ghâmirul-althâf  fakâna yasyibbu fil-yaumi syabâbash-shabiyyi fisy-syahr  wa yazhharu `alaihi fî shibâhu min syarafil-kamâli mâ yasyhadu lahu bi annahu sayyidu waladi âdama wa lâ fakhr  wa lam yazal wa anjumu su`ûdihi thâli`ah  wal-kâ’inâtu li`ahdihi hâfizhatun wa li’amrihi thâ’i`ah  famâ nafatsa `alâ marîdhin illâ syafâhul-lâh  wa lâ tawajjaha fî ghaitsin illâ wa anzalahu maulâh  hattâ balagha minal-`umri asyuddah  wa madhat lahu min sinnisy-syabâbi wal-kuhûlati muddah  fâja’athul-hadhratul-ilâhiyyatu bimâ syarrafathu bihi wahdah  fanazala `alaihir-rûhul-amîn  bil-busyrâ min rabbil-`âlamîn  fatalâ `alaihi lisânudz-dzikril-hakîm syâhida (wa innaka latulaqqal-qur’âna min ladun hakîm `alîm) fakâna awwala mâ nazala `alaihi min tilkal-hadhrati min jawâmi`il-hikam  qauluhu ta`âlâ: (iqra’ bismir-rabbikal-ladzî khalaq  khalaqal-insâna min `alaq  iqra’ wa rabbukal-akram  alladzî `allama bil-qalam  `allâmal-insâna mâ lam ya`lam)  famâ a`zhamahâ min bisyâratin aushalathâ yadul-ihsân  min hadhratil-imtinân  ilâ hâdzal-insân  wa ayyadathâ bisyâratu (arrahmânu `allamal-qur’ân  khalaqal-insâna `allamahul-bayân)  wa lâ syakka annahu shalal-lâhu `alaihi wa sallama huwal-insânul-maqshûdu bihâdzat-ta`lîm  min hadhratir-rahmânir-rahîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Tsumma innahu ba`da mâ nazala `alaihil-wahyul-balîgh  tahammal-a`bâ’ad-da`wati wat-tabligh  fada`al-khalqa ilal-lâhi `alâ bashîrah  fa’ajâbahu bil-idz`âni man kânat lahu bashîratun munîrah  wa hiya ijâbatun sabaqat bihal-aqdhiyyatu wal-aqdâr  tasyarrafa bis-sabqi ilaihal-muhâjirûna wal-anshâr  wa qad akmalal-lâhu bihimmati hâdzal-habîbi wa ashhâbihi hâdzad-dîn  wa akbata bisyiddati ba’sihim qulûbal-kâfirîna wal-mulhidîn  fazhahara `alâ yadaihi min `azhîmil-mu`jizât  mâ yadullu `alâ annahu asyrafu ahlil-ardhi was-samâwat  faminhâ taktsîrul-qalîl  wa bur’ul-`alîl  wa taslîmul-hajar  wa thâ`atusy-syajar  wan-syiqâqul-qamar  wal-ikhbâru bil-mughayyabât  wa hanînul-jidz`il-ladzî huwa min khawâriqil-`âdât  wa syahâdatu dhabbi lahu wal-ghazâlah  bin-nubuwwati war-risâlah  ilâ ghairi dzâlika min bâhiril-âyât  wa gharâ’ibil-mu`jizât  allatî ayyadahul-lâhu bihâ fî risâlatih  wa khashshashahu bihâ min baini bariyyatih  wa qad taqaddamat lahu qablan-nubuwwati irhâshât  hiya `alâ nubuwwatihi wa risâlatihi min aqwal-`alâmat  wa ma`a zhuhûrihâ wan-tisyârihâ sa`ida bihash-shâdiqûna minal-mu’minîn  wa syaqiya bihâl-mukadzdzibûna minal-kâfirîna wal-munâfiqîn  wa talaqqâhâ bit-tashdîqi wat-taslîm  kullu dzî qalbin salîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Wa minasy-syarafil-ladzî ikhtashshal-lâhu bihi asyrafa rasûl  mi`râjuhu ilâ hadhratil-lâhil-barril-washûl  wa zhuhûru ayâtil-lâhil-bâhirati fî dzâlikal-mi`râj  wa tasyarrufus-samâwâti wa man fauqahunna bi’isyrâqi nûri dzâlikas-sirâj  faqad `arajal-habîbu shallal-lâhu `alaihi wa sallama wa ma`ahul-amînu jibrîl  ilâ hadhratil-malikil-jalîl  ma`at-tasyrîfi wat-tabjîl  famâ min samâ’in walajahâ illa wa bâdarahu ahluhâ bit-tarhîbi wat-takrîmi wat-ta’hîl  wa kullu rasûlin marra `alaih  basysyarahu bimâ `arafahu min haqqihi `indal-lâhi wa syarîfi manzilatihi ladaih  hattâ jâwazas-sab`ath-thibâq  wa washala ilâ hadhratil-ithlâq  nâzalathu minal-hadhratil-ilâhiyyah  ghawâmirun-nafahâtil-qurbiyyah  wa wâjahathu bit-tahiyyât  wa akramathu bijazîlil-`athiyyât  wa aulathu jamîlal-hibât  wa nâdathu bisyarîfit-taslîmât  ba`da an atsnâ `alâ tilkal-hadhrati bit-tahiyyatil-mubârakâtish-shalawâtith-thayyibât  faya lahâ min nafahâtin ghâmirât  wa tajalliyâtin `âliyâtin fî hadharâtin bâhirât  tasyhadu fîhâdz-dzâtu lidz-dzât  wa tatalaqqâ `awâthifar-rahmât  wa sawâbighal-fuyûdhâti bi’aidil-khudhû`i wal-ikhbât 

Rutabun tasquthul-amâniyyu hasrâ 

Dûnahâ mâ warâa hunna warâu 

`Aqalal-habîbu shallal-lâhu `alaihi wa sallama fî tilkal-hadhrati min sirrihâ mâ `aqal  wat-tashala min `ilmihâ bimat-tashal  fa auhâ ilâ `abdihî mâ auhâ  mâ kadzabal-fu’âdu mâ ra’â  famâ hiya illa minhatun khashshashat bihâ hadhratul-imtinân  hâdzal-insân  wa aulathu min `awâthifihar-rahîmati mâ ya`jizu `an hamlihits-tsaqalân  wa tilka mawâhibu lâ yajsurul-qalamu `alâ syarhi haqâ’iqiha  wa lâ tastathî`ul-alsunu an tu`riba `an khafiyyi daqâ’iqiha  khashshashat bihal-hadhratul-wâsi`ah  hâdzihil-`ainan-nâzhirata wal-udzunas-sâmi`ah  falâ yathma`u thâmi`un fil-iththilâ`i `alâ mastûriha  wal-ihâthati bisyuhûdi nûriha  fa innahâ hadhratun jallat `an nazharin-nâzhirîn  wa rutbatun `azzat `alâ ghairi sayyidil-mursalîn  fahanî-an lilhadhratil-muhammadiyyah  mâ wâjahahâ min `athâyal-hadhratil-ahadiyyah  wa bulûghuhâ ilâ hâdzal-maqâmil-`azhîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhammadinir-ra’ufir-rahîm

Wa haitsu tasyarrafatil-asmâ`u bi’akhbari hâdzâl-habîbil-mahbûb  wa mâ hashala lahu minal-karâmati fî `awâlimisy-syahâdati wal-ghuyûb  taharrakat himmatul-mutakallimi ilâ nasyri mahâsini khalqi hâdzas-sayyidi wa akhlâqih  liya`rifas-sâmi`u mâ akramahul-lâhu bihi minal-washfil-hasani wal-khalqil-jamîlil-ladzî khashshashathu bihi `inâyatu khallâqih  falyuqâbilis-sâmi`u mâ umlîhi `alaihi min syarîfil-akhlâqi bi’udzunin wâ`iyah  fa innahu saufa yajma`uhu min aushâfil-habîbi `alar-rutbatil-`âliyah  falaisa yusyâbihu hâdzas-sayyida fî khalqihi wa akhlâqihi basyar  wa lâ yaqifu ahadun min asrâri hikmatil-lâhi fî khalqihi wa khuluqihi `alâ `ainin wa lâ atsar  fa innal-`inâyatal-azaliyyah  thaba`athu `alâ akhlâqin saniyyah  wa aqâmathu fî shûratin hasanatin badriyyah  falaqad kâna shallal-lâhu `alaihi wa sallama marbû`al-qâmah  abyadhal-launi musyarrâban bihumrah  wâsi`al-jabîni hasanahu sya`rahu bainal-jummati wal-wafrah  wa lahul-i`tidâlul-kâmilu fî mafâshilihi wa athrâfih  wal-istiqâmatul-kâmilatu fî mahâsinihi wa aushâfih  lam ya’ti basyrun `alâ mitsli khalqih  fî mahâsini nazharihi wa sam`ihi wa nuthqih  qad khalaqahul-lâhu `alâ ajmali shûrah  fîhâ jamî`ul-mahâsini mahshûrah  wa `alaihâ maqshûrah  idzâ takallama natsara minal-ma`ârifi wal-`ulûmi nafâ’isad-durar wa laqad ûtiya min jawâmi`il-kalimi mâ `ajaza `anil-ityâni bimitslihi mashâqi`ul-bulaghâ’i minal basyar  tatanazzahul-`uyûnu fî hadâ’iqi mahâsini jamâlih  falâ tajidu makhlûqan fil-wujûdi `alâ mitsâlih S

ayyidun dhihkuhut-tabassumu wal-masy

yul-huwainâ wa naumuhul-ighfâ’u

mâ siwâ khulqihin-nasîmu wa lâ ghairu

muhayyahur-raudhatul-ghanna’u

rahmatun kulluhu wa hazmun wa `azmun

wa waqârun wa `ishmatun wa hayâ’u

mu`jizul-qauli wal-fi`âli karîmualkhalqi w

al-khulqi muqsithun mi`thâ’u

Wa idzâ masyâ faka’annamâ yanhaththu min shabab  fayafûtu sarî`al-masyyi min ghairi khabab  fa huwal-kanzul-muthalsamul-ladzî lâ ya’tî `alâ fathi bâbi aushâfihi miftâh  wal-badrut-timmul-ladzî ya’khudzul-albâba idza takhayyalathu au sanâhu lahâ lâh habîbun yaghârul-badru min husni wajhihi tahayyaratil-albâbu fî washfi ma`nâhu famâdzâ yu`ribul-qaulu `an washfin yu`jizul-wâshifîn  au yudrikul-fahmu ma`nâ dzâtin jallat an yakûna lahâ fî washfihâ musyârikun au qarîn Kamulat mahâsinuhu falau ahdas-sanâlilbadri `inda tamâmihi lam yukhsafiwa `alâ tafannuni wâshifîhi biwashfihiyafnazzamânu wa fîhi mâlam yûshafifamâ ajalla qadrahul-`azhîm  wa ausa`a fadhlahul-`amîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhamadinir-ra’ufir-rahîm

Wa laqadit-tashafa shallal-lâhu `alaihi wa sallama min mahâsinil-akhlâq  bimâ tadhîqu `an kitâbatihi buthûnul-aurâq  kâna shalla-lâhu `alaihi wa sallama ahsanan-nâsi khuluqan wa khalqâ  wa awwalahum ilâ makârimil-akhlâqi sabqâ  wa ausa`ahum bil-mu’minîna hilman wa rifqâ  barran ra’ufâ  lâ yaqûlu wa lâ yaf`alu illâ ma`rûfâ  lahul-khuluqus-sahl  wal-lafzhul-muhtawî `alal-ma`nal-jazl  idzâ da`âhul-miskînu ajâbahu ijâbatan mu`ajjalah  wa huwal-abusy-syafîqur-rahîmu bil-yatîmi wal-armalah  wa lahu ma`a suhûlâti akhlâqihil-haibatul-qawiyyah  allatî tarta`idu minhâ farâ’ishul-aqwiyâ’i minal-bariyyah  wa min nasyri thîbihi ta`aththaratith-thuruqu wal-manâzil  wa bi`arfi dzikrihi tathayyabatil-majâlisu wal-mahâfil  fahuwa shalla-lâhu `alaihi wa sallama jâmi`ush-shifâtil-kamâliyyah  wal-munfaridu fî khalqihi wa khuluqihi bi asyrafi khushûshiyyah  famâ min khuluqin fil-bariyyati mahmûd  illâ wa huwa mutalaqqan `an zainil-wujûd Ajmaltu fi washfil-habîbi wa sya’nihiwa lahul-`ulâ fî majdihi wa makânihiaushâfu `izzin qad ta`âlâ majduhaakhadzat `alâ najmis-suhâ bi`inânihiWa qadinbasathal-qalamu fî tadwîni mâ afâdahul-ilmu min waqâ’i`i maulidin-nabiyyil-karîm  wa hikâyati mâ akramal-lâhu bihi hâdzal-`abdal-muqarraba minat-takrîmi wat-ta`zhîmi wal-khuluqil`azhîm  fahasuna minnî an umsika a`innatal-aqlâm  fî hâdzal-maqam  wa aqra’as-salâm  alâ sayyidil-anâm 

Assalâmu `alaika ayyuhan-nabiyyu wa rahmatul-lâhi wa barakâtuhu (tiga kali)

wa bidzâlika yahsunul-khatmu kamâ yahsunut-taqdîm  fa`alaihi afdhalush-shalâti wat-taslîm 

Allâhumma shalli wa sallim asyrafash-shalâti wat taslîm`alâ sayyidinâ wa nabiyyinâ Muhamadinir-ra’ufir-rahîm

Walamma nazhamal-fikru min darâriyyil-aushâfil-Muhammadiyyati `uqûdâ  tawajjahtu ilal-lâhi mutawassilan bisayyidî wa habibîbî Muhammadin shalla-lâhu `alaihi wa sallama an yaj`ala sa`yî fîhi masykûran wa fi`lî fîhi mahmûdâ  wa an yaktuba `amalî fil-a`mâlil-makqbûlah  wa tawajjuhî fit-tawajjuhâtil-khâlishati wash-shilâtil-maushûlah  allâhumma yâ man ilaihi tatawajjahul-âmâlu fata`ûdu zhâfirah  wa `alâ bâbi `izzatihi tuhaththur-rihâlu fataghsyâhâ minhul-fuyûdhâtul-ghâmirah  natawajjahu ilaik  bi’asyrafil-wasâ’ili ladaik  sayyidil-mursalîn  `abdikash-shâdiqil-amîn  sayyidinâ Muhammadinil-ladzî `ammat risâlatuhul-`âlamîn  An tushalliya wa tusallima `alâ tilkadz-dzâtil-kâmilah  mustauda`i amânatik  wa hafîzhi sirrik  wa hâmili râyati da`watikasy-syâmilah  al-abil-akbar  al-mahbûbi laka wal-mukhashshashi bisysyarafil-afkhar  fî kulli mauthinin min mawâthinil-qurbi wa mazhhar  qâsimi imdâdika fî `ibâdik  wa sâqî ku’ûsi irsyâdika liahli widâdik  sayyidil-kaunain  wa asyrafits-tsaqalain  al-`abdil-mahbûbil-khâlish  al-makhshûshi minka bi ajallil-khashâ’ish  Allâhumma shalli wa sallim `alaihi wa `alâ âlihi wa ashhâbih  wa ahli hadhratiqtirâbihi min ahbâbih  Allâhumma innâ nuqaddimu ilaika jâha hâdzan-nâbiyyil-karîm  wa natawassalu ilaika bisyarafi maqâmihil-`azhîm  an tulâhizhanâ fî harakâtinâ wa sakanâtina bi `aini `inayatik  wa an tahfazhanâ fî jamî`i athwârinâ wa taqallubâtinâ bijamîli ri`âyatik  wa hashîni wiqâyatik  wa an tuballighanâ min syarafil-qurbi ilaika wa ilâ hâdzal-habîbi ghâyata âmâlinâ  wa tataqabbala minna mâ taharraknâ fîhi min niyyatinâ wa a`mâlinâ  wa taj`alanâ fî hadhrati hâdzal-habîbi minal-hâdhirîn  wa fî tharâ’iqit-tibâ`ihi minas-sâlikîn  wa lihaqqika wa haqqihi minal-mu’addîn  wa li`ahdika minal-hâfizhîn  (Allâhumma) inna lanâ athmâ`an fî rahmatikal-khâshshati falâ tuhrimnâ  wa zhunûnan jamîlatan hiya wasîlatunâ ilaika falâ tukhayyibnâ  âmannâ bika wa birasûlika wa mâ jâ’a bihi minad-dîn  wa tawajjahnâ bihi ilaika mustasyfi`în  an tuqâbilal-mudzniba minnâ bil-ghufrân  wal-musî’a bil-ihsân  was-sâ’ila bimâ sa’al  wal-mu’ammila bimâ ammal  wa an taj`alana mimman nashara hâdzal-habîba wa wâzarah  wa wâlâhu wa zhâharah  wa `umma bibarakatihi wa syarîfi wijhatihi aulâdanâ wa wâlidînâ  wa ahla quthrinâ wa wâdîna  wa jamî`al-muslimîna wal-muslimât  wal-mu’minîna wal-mu’minât  fi jamî`il-jihât  wa adim rayatad-dînil-qawîmi fî jamî`il-aqthâri mansyûrah  wa ma`âlimal-islâmi wal-îmâni bi’ahlihâ ma`mûrah  ma`nan wa shûrah  waksyifillâhumma kurbatal-makrûbîn  waqdhi dainal-madînîn  wa taqabbal taubatat-ta’ibîn  wansyur rahmataka `alâ `ibâdikal-mu’minîna ajama`în  wakfi syarral-mu`tadîna wazh-zhâlimîn  wab-suthil-`adla bi wulâtil-haqqi fi jamî`in-nawâhî wal-aqthâr  wa ayyidhum bita’yîdin min `indika wa nashrin `alal-mu`ânidîna minal-munâfiqîna wal-kuffâr  waj-`alnâ yâ rabbi fil-hishnil-hashîni min jamî`il-balâya  wa fil-hirzil-makîni minadz-dzunûbi wal-khathâya  wa adimnâ fil-`amali bithâ`atika wash-shidqi fî khidmatika qâ’imîn  wa idzâ tawaffaitanâ fatawaffanâ muslimîna mu’minîn  wakhtim lanâ minka bikhairin ajma`în  wa shalli wa sallim `alâ hadzal-habîbil-mahbûb  lil-ajsâmi wal-arwâhi wal-qulûb  wa `alâ âlihi wa shahbihi wa man ilaihi mansûb  wa âkhiru da`wânâ anil-hamdu lillâhi rabbil-`âlamîn 

"Uwais Al-Qarni"

Pada zaman Nabi Muhammad SAW, ada seorang pemuda bermata biru, rambutnya merah, pundaknya lapang panjang, berpenampilan cukup tampan, kulitnya kemerah-merahan, dagunya menempel di dada selalu melihat pada tempat sujudnya, tangan kanannya menumpang pada tangan kirinya, ahli membaca Al Qur’an dan menangis, pakaiannya hanya dua helai sudah kusut yang satu untuk penutup badan dan yang satunya untuk selendangan, tiada orang yang menghiraukan, tak dikenal oleh penduduk bumi akan tetapi sangat terkenal di langit.
Dia, jika bersumpah demi Allah pasti terkabul. Pada hari kiamat nanti ketika semua ahli ibadah dipanggil disuruh masuk surga, dia justru dipanggil agar berhenti dahulu dan disuruh memberi syafa’at, ternyata Allah memberi izin dia untuk memberi syafa’at sejumlah qobilah Robi’ah dan qobilah Mudhor, semua dimasukkan surga tak ada yang ketinggalan karenanya. Dia adalah “Uwais al-Qarni”. Ia tak dikenal banyak orang dan juga miskin, banyak orang suka menertawakan, mengolok-olok, dan menuduhnya sebagai tukang membujuk, tukang mencuri serta berbagai macam umpatan dan penghinaan lainnya.
Seorang fuqoha’ negeri Kuffah, karena ingin duduk dengannya, memberinya hadiah dua helai pakaian, tapi tak berhasil dengan baik, karena hadiah pakaian tadi diterima lalu dikembalikan lagi olehnya seraya berkata : “Aku khawatir, nanti sebagian orang menuduh aku, dari mana kamu dapatkan pakaian itu, kalau tidak dari membujuk pasti dari mencuri”.
Pemuda dari Yaman ini telah lama menjadi yatim, tak punya sanak famili kecuali hanya ibunya yang telah tua renta dan lumpuh. Hanya penglihatan kabur yang masih tersisa. Untuk mencukupi kehidupannya sehari-hari, Uwais bekerja sebagai penggembala kambing. Upah yang diterimanya hanya cukup untuk sekedar menopang kesehariannya bersama Sang ibu, bila ada kelebihan, ia pergunakan untuk membantu tetangganya yang hidup miskin dan serba kekurangan seperti keadaannya. Kesibukannya sebagai penggembala domba dan merawat ibunya yang lumpuh dan buta, tidak mempengaruhi kegigihan ibadahnya, ia tetap melakukan puasa di siang hari dan bermunajat di malam harinya.
Uwais al-Qarni telah memeluk Islam pada masa negeri Yaman mendengar seruan Nabi Muhammad SAW. yang telah mengetuk pintu hati mereka untuk menyembah Allah, Tuhan Yang Maha Esa, yang tak ada sekutu bagi-Nya. Islam mendidik setiap pemeluknya agar berakhlak luhur. Peraturan-peraturan yang terdapat di dalamnya sangat menarik hati Uwais, sehingga setelah seruan Islam datang di negeri Yaman, ia segera memeluknya, karena selama ini hati Uwais selalu merindukan datangnya kebenaran. Banyak tetangganya yang telah memeluk Islam, pergi ke Madinah untuk mendengarkan ajaran Nabi Muhammad SAW secara langsung. Sekembalinya di Yaman, mereka memperbarui rumah tangga mereka dengan cara kehidupan Islam.
Alangkah sedihnya hati Uwais setiap melihat tetangganya yang baru datang dari Madinah. Mereka itu telah “bertamu dan bertemu” dengan kekasih Allah penghulu para Nabi, sedang ia sendiri belum. Kecintaannya kepada Rasulullah menumbuhkan kerinduan yang kuat untuk bertemu dengan sang kekasih, tapi apalah daya ia tak punya bekal yang cukup untuk ke Madinah, dan yang lebih ia beratkan adalah sang ibu yang jika ia pergi, tak ada yang merawatnya.
Di ceritakan ketika terjadi perang Uhud Rasulullah SAW mendapat cedera dan giginya patah karena dilempari batu oleh musuh-musuhnya. Kabar ini akhirnya terdengar oleh Uwais. Ia segera memukul giginya dengan batu hingga patah. Hal tersebut dilakukan sebagai bukti kecintaannya kepada beliau SAW, sekalipun ia belum pernah melihatnya. Hari berganti dan musim berlalu, dan kerinduan yang tak terbendung membuat hasrat untuk bertemu tak dapat dipendam lagi. Uwais merenungkan diri dan bertanya dalam hati, kapankah ia dapat menziarahi Nabinya dan memandang wajah beliau dari dekat ? Tapi, bukankah ia mempunyai ibu yang sangat membutuhkan perawatannya dan tak tega ditingalkan sendiri, hatinya selalu gelisah siang dan malam menahan kerinduan untuk berjumpa. Akhirnya, pada suatu hari Uwais mendekati ibunya, mengeluarkan isi hatinya dan memohon izin kepada ibunya agar diperkenankan pergi menziarahi Nabi SAW di Madinah. Sang ibu, walaupun telah uzur, merasa terharu ketika mendengar permohonan anaknya. Beliau memaklumi perasaan Uwais, dan berkata : “Pergilah wahai anakku ! temuilah Nabi di rumahnya. Dan bila telah berjumpa, segeralah engkau kembali pulang”. Dengan rasa gembira ia berkemas untuk berangkat dan tak lupa menyiapkan keperluan ibunya yang akan ditinggalkan serta berpesan kepada tetangganya agar dapat menemani ibunya selama ia pergi.
Sesudah berpamitan sambil menciumi sang ibu, berangkatlah Uwais menuju Madinah yang berjarak kurang lebih empat ratus kilometer dari Yaman. Medan yang begitu ganas dilaluinya, tak peduli penyamun gurun pasir, bukit yang curam, gurun pasir yang luas yang dapat menyesatkan dan begitu panas di siang hari, serta begitu dingin di malam hari, semuanya dilalui demi bertemu dan dapat memandang sepuas-puasnya paras baginda Nabi SAW yang selama ini dirindukannya. Tibalah Uwais al-Qarni di kota Madinah. Segera ia menuju ke rumah Nabi SAW, diketuknya pintu rumah itu sambil mengucapkan salam. Keluarlah sayyidatina ‘Aisyah r.a., sambil menjawab salam Uwais. Segera saja Uwais menanyakan Nabi yang ingin dijumpainya. Namun ternyata beliau SAW tidak berada di rumah melainkan berada di medan perang. Betapa kecewa hati sang perindu, dari jauh ingin berjumpa tetapi yang dirindukannya tak berada di rumah. Dalam hatinya bergolak perasaan ingin menunggu kedatanganNabi SAW dari medan perang. Tapi, kapankah beliau pulang ? Sedangkan masih terngiang di telinga pesan ibunya yang sudah tua dan sakit-sakitan itu, agar ia cepat pulang ke Yaman,” Engkau harus lekas pulang”. Karena ketaatan kepada ibunya, pesan ibunya tersebut telah mengalahkan suara hati dan kemauannya untuk menunggu dan berjumpa dengan Nabi SAW. Ia akhirnya dengan terpaksa mohon pamit kepada sayyidatina ‘Aisyah r.a. untuk segera pulang ke negerinya. Dia hanya menitipkan salamnya untuk Nabi SAW dan melangkah pulang dengan perasaan haru.
Sepulangnya dari perang, Nabi SAW langsung menanyakan tentang kedatangan orang yang mencarinya. Nabi Muhammad SAW menjelaskan bahwa Uwais al-Qarni adalah anak yang taat kepada ibunya. Ia adalah penghuni langit (sangat terkenal di langit). Mendengar perkataan baginda Rosulullah SAW, sayyidatina ‘Aisyah r.a. dan para sahabatnya tertegun. Menurut informasi sayyidatina ‘Aisyah r.a., memang benar ada yang mencari Nabi SAW dan segera pulang kembali ke Yaman, karena ibunya sudah tua dan sakit-sakitan sehingga ia tidak dapat meninggalkan ibunya terlalu lama. Rosulullah SAW bersabda : “Kalau kalian ingin berjumpa dengan dia (Uwais al-Qarni), perhatikanlah, ia mempunyai tanda putih di tengah-tengah telapak tangannya.” Sesudah itu beliau SAW, memandang kepada sayyidina Ali k.w. dan sayyidina Umar r.a. dan bersabda : “Suatu ketika, apabila kalian bertemu dengan dia, mintalah do’a dan istighfarnya, dia adalah penghuni langit dan bukan penghuni bumi”.
Tahun terus berjalan, dan tak lama kemudian Nabi SAW wafat, hingga kekhalifahan sayyidina Abu Bakar ash-Shiddiq r.a. telah di estafetkan Khalifah Umar r.a. Suatu ketika, khalifah Umar teringat akan sabda Nabi SAW. tentang Uwais al-Qarni, sang penghuni langit. Beliau segera mengingatkan kepada sayyidina Ali k.w. untuk mencarinya bersama. Sejak itu, setiap ada kafilah yang datang dari Yaman, beliau berdua selalu menanyakan tentang Uwais al-Qorni, apakah ia turut bersama mereka. Diantara kafilah-kafilah itu ada yang merasa heran, apakah sebenarnya yang terjadi sampai-sampai ia dicari oleh beliau berdua. Rombongan kafilah dari Yaman menuju Syam silih berganti, membawa barang dagangan mereka.
Suatu ketika, Uwais al-Qorni turut bersama rombongan kafilah menuju kota Madinah. Melihat ada rombongan kafilah yang datang dari Yaman, segera khalifah Umar r.a. dan sayyidina Ali k.w. mendatangi mereka dan menanyakan apakah Uwais turut bersama mereka. Rombongan itu mengatakan bahwa ia ada bersama mereka dan sedang menjaga unta-unta mereka di perbatasan kota. Mendengar jawaban itu, beliau berdua bergegas pergi menemui Uwais al-Qorni. Sesampainya di kemah tempat Uwais berada, Khalifah Umar r.a. dan sayyidina Ali k.w. memberi salam. Namun rupanya Uwais sedang melaksanakan sholat. Setelah mengakhiri shalatnya, Uwais menjawab salam kedua tamu agung tersebut sambil bersalaman. Sewaktu berjabatan, Khalifah Umar segera membalikkan tangan Uwais, untuk membuktikan kebenaran tanda putih yang berada ditelapak tangan Uwais, sebagaimana pernah disabdakan oleh baginda Nabi SAW. Memang benar ! Dia penghuni langit. Dan ditanya Uwais oleh kedua tamu tersebut, siapakah nama saudara ? “Abdullah”, jawab Uwais. Mendengar jawaban itu, kedua sahabatpun tertawa dan mengatakan : “Kami juga Abdullah, yakni hamba Allah. Tapi siapakah namamu yang sebenarnya ?” Uwais kemudian berkata: “Nama saya Uwais al-Qorni”. Dalam pembicaraan mereka, diketahuilah bahwa ibu Uwais telah meninggal dunia. Itulah sebabnya, ia baru dapat turut bersama rombongan kafilah dagang saat itu. Akhirnya, Khalifah Umar dan Ali k.w. memohon agar Uwais berkenan mendo’akan untuk mereka. Uwais enggan dan dia berkata kepada khalifah: “Sayalah yang harus meminta do’a kepada kalian”. Mendengar perkataan Uwais, Khalifah berkata: “Kami datang ke sini untuk mohon do’a dan istighfar dari anda”. Karena desakan kedua sahabat ini, Uwais al-Qorni akhirnya mengangkat kedua tangannya, berdo’a dan membacakan istighfar. Setelah itu Khalifah Umar r.a. berjanji untuk menyumbangkan uang negara dari Baitul Mal kepada Uwais, untuk jaminan hidupnya. Segera saja Uwais menolak dengan halus dengan berkata : “Hamba mohon supaya hari ini saja hamba diketahui orang. Untuk hari-hari selanjutnya, biarlah hamba yang fakir ini tidak diketahui orang lagi”.
Setelah kejadian itu, nama Uwais kembali tenggelam tak terdengar beritanya. Tapi ada seorang lelaki pernah bertemu dan di tolong oleh Uwais , waktu itu kami sedang berada di atas kapal menuju tanah Arab bersama para pedagang, tanpa disangka-sangka angin topan berhembus dengan kencang. Akibatnya hempasan ombak menghantam kapal kami sehingga air laut masuk ke dalam kapal dan menyebabkan kapal semakin berat. Pada saat itu, kami melihat seorang laki-laki yang mengenakan selimut berbulu di pojok kapal yang kami tumpangi, lalu kami memanggilnya. Lelaki itu keluar dari kapal dan melakukan sholat di atas air. Betapa terkejutnya kami melihat kejadian itu. “Wahai waliyullah,” Tolonglah kami !” tetapi lelaki itu tidak menoleh. Lalu kami berseru lagi,” Demi Zat yang telah memberimu kekuatan beribadah, tolonglah kami!”Lelaki itu menoleh kepada kami dan berkata: “Apa yang terjadi ?” “Tidakkah engkau melihat bahwa kapal dihembus angin dan dihantam ombak ?”tanya kami. “Dekatkanlah diri kalian pada Allah ! “katanya. “Kami telah melakukannya.” “Keluarlah kalian dari kapal dengan membaca bismillahirrohmaanirrohiim!” Kami pun keluar dari kapal satu persatu dan berkumpul di dekat itu. Pada saat itu jumlah kami lima ratus jiwa lebih. Sungguh ajaib, kami semua tidak tenggelam, sedangkan perahu kami berikut isinya tenggelam ke dasar laut. Lalu orang itu berkata pada kami ,”Tak apalah harta kalian menjadi korban asalkan kalian semua selamat”. “Demi Allah, kami ingin tahu, siapakah nama Tuan ? “Tanya kami. “Uwais al-Qorni”. Jawabnya dengan singkat. Kemudian kami berkata lagi kepadanya, “Sesungguhnya harta yang ada di kapal tersebut adalah milik orang-orang fakir di Madinah yang dikirim oleh orang Mesir.” “Jika Allah mengembalikan harta kalian. Apakah kalian akan membagi-bagikannya kepada orang-orang fakir di Madinah?” tanyanya.”Ya,”jawab kami. Orang itu pun melaksanakan sholat dua rakaat di atas air, lalu berdo’a. Setelah Uwais al-Qorni mengucap salam, tiba-tiba kapal itu muncul ke permukaan air, lalu kami menumpanginya dan meneruskan perjalanan. Setibanya di Madinah, kami membagi-bagikan seluruh harta kepada orang-orang fakir di Madinah, tidak satupun yang tertinggal.
Beberapa waktu kemudian, tersiar kabar kalau Uwais al-Qorni telah pulang ke rahmatullah. Anehnya, pada saat dia akan dimandikan tiba-tiba sudah banyak orang yang berebutan untuk memandikannya. Dan ketika dibawa ke tempat pembaringan untuk dikafani, di sana sudah ada orang-orang yang menunggu untuk mengkafaninya. Demikian pula ketika orang pergi hendak menggali kuburnya. Di sana ternyata sudah ada orang-orang yang menggali kuburnya hingga selesai. Ketika usungan dibawa menuju ke pekuburan, luar biasa banyaknya orang yang berebutan untuk mengusungnya. Dan Syeikh Abdullah bin Salamah menjelaskan, “ketika aku ikut mengurusi jenazahnya hingga aku pulang dari mengantarkan jenazahnya, lalu aku bermaksud untuk kembali ke tempat penguburannya guna memberi tanda pada kuburannya, akan tetapi sudah tak terlihat ada bekas kuburannya. (Syeikh Abdullah bin Salamah adalah orang yang pernah ikut berperang bersama Uwais al-Qorni pada masa pemerintahan sayyidina Umar r.a.)
Meninggalnya Uwais al-Qorni telah menggemparkan masyarakat kota Yaman. Banyak terjadi hal-hal yang amat mengherankan. Sedemikian banyaknya orang yang tak dikenal berdatangan untuk mengurus jenazah dan pemakamannya, padahal Uwais adalah seorang fakir yang tak dihiraukan orang. Sejak ia dimandikan sampai ketika jenazahnya hendak diturunkan ke dalam kubur, di situ selalu ada orang-orang yang telah siap melaksanakannya terlebih dahulu. Penduduk kota Yaman tercengang. Mereka saling bertanya-tanya : “Siapakah sebenarnya engkau wahai Uwais al-Qorni ? Bukankah Uwais yang kita kenal, hanyalah seorang fakir yang tak memiliki apa-apa, yang kerjanya hanyalah sebagai penggembala domba dan unta ? Tapi, ketika hari wafatmu, engkau telah menggemparkan penduduk Yaman dengan hadirnya manusia-manusia asing yang tidak pernah kami kenal. Mereka datang dalam jumlah sedemikian banyaknya. Agaknya mereka adalah para malaikat yang di turunkan ke bumi, hanya untuk mengurus jenazah dan pemakamannya. Baru saat itulah penduduk Yaman mengetahuinya siapa “Uwais al-Qorni” ternyata ia tak terkenal di bumi tapi terkenal di langit.